Vrijwilligerswerk was en is in onze familie vanzelfsprekend. Met een groep mensen aan de slag om samen iets te realiseren. Dat is uitermate bevredigend. Dat kan op verschillende plekken: school, kerk, carnavalsvereniging, dorpsraad, vrijwillige brandweer, muziekvereniging, etc. Helaas heb ik weleens het gevoel dat het een mooi hoofdstuk is uit een ver verleden. Je inzetten voor een ander is helaas niet meer vanzelfsprekend. En dat terwijl de huidige maatschappij juist vraagt om meer samenwerking. Niemand, ook de overheid, kan het meer alleen. Het vraagt van ons allemaal een mentaliteitsverandering. Goed voorbeeld doet volgen, waarbij ik me vooral op de jeugd wil concentreren. Als volwassenen moeten we laten zien dat het leuk is om samen te werken en dat niet alles om geld draait. Het gaat niet om jou alleen, dat moet de boodschap zijn. Natuurlijk ben je belangrijk, maar je vormt onderdeel van een groter geheel, een gezin, een familie, een gemeenschap, een wereld. Niet ik. Niet de ander, maar samen. Samen verantwoordelijk voor Enschede. Verantwoordelijkheid nemen heb ik de afgelopen jaren ook als wethouder gedaan. Niet 'wij', niet 'zij', maar: samen verantwoordelijk. Juist nu!
|